Tüketmek / Tükenmek: Son Söz

2024'ü de böylece tükettik :) Güzel konuydu bence, tükenmek ve tüketmek.. Bir anlamda kendi tükenişimden yarattığım bir "ışık" oldu, hem bana, hem de sanıyorum okuyan ve üzerinde düşünenlere..

Konuyu bir çok farklı açıdan ele alabildiğimi düşünüyorum; işin hem maddi hem manevi boyutlarını bence iyi toparladım. Hem bir eylem olarak tüketimi, hem de bir durum olarak tükenmeyi ele alabildim. Belki en son söylemem gerekeni en başta söyledim, yani reçeteyi, yani öz-şefkati ya da genel anlamıyla şefkati, tükenme / tüketme kısırdöngüsünün ilacı olarak çok hızlı verdim.. Ama olsun o kadar, ilacı vermek yetmez ki, onu nasıl kullanacağını, aç karnına mı tok karnına mı, nasıl alacağını da anlatmak gerekir... Yoksa bir yeri onarmaya çalışırken, başka yerden bozulur insan... Şefkat de öyle biraz, bir iç-dengesi var şefkatin de.. O apayrı bir sanat dalı, henüz benim de pek başaramadığım.... Başarabilirsem, onu da anlatırım elbette bir gün.. Bir Aralık.. Bir yıl..

Fakat evet, eksiğiyle fazlasıyla, bu senelik de benden bu kadar. 

Bakalım 2025 bana düşünsel yolculuğumda neler getirecek.... Bir sene boyunca tortulanan düşünceleri böyle bir ayda özetlemeye çalışmak yorucu oluyor ama çok hoşuma giden bir yorgunluk olduğunu da itiraf etmeliyim. Bir de, bu sene ilk defa bu bloğu yoruma açmak, hoş bir deneyim oldu doğrusu... Seneye de kesinlikle yorumlar açık olacak.. Yorumlarınız için çok teşekkür ederim, gerçekten bloğu ve beni zenginleştirdiniz! 

31 Aralık günü bu bloğun kapısını kitleyip çıkacağım, tabii yorumlara da kapatacağım bloğu yeniden, çünkü bir sene boyunca uğramıyorum ve dönüp bakmıyorum.. Ama seneye 1 Aralık'ta yeniden görüşmek, kavuşmak dileğiyle diyelim..... Düşünmeye, anlamaya çalışmaya aynen devam :)

Herkese iyi bir sene dilerim! Aralık 2025'te görüşmek dileğiyle.....

Barcode, 2004, Banksy.