Sevmek konusunda düşünürken ve özellikle de düşünmeyi bırakıp, burada sana yazdıklarım üzerinde aktif olarak çalışırken, gün be gün kendimi Yaradan'a daha da yakınlaşıyormuş gibi hissetmeye başladım.. Baktığım her yerde bir güzellik (tanrım, yıl boyu tuhaf tuhaf yerlerde karşıma rastgele çıkan kalpler neydi öyle yahu?!) görmeye ve bir süre sonra bunun karşılığında şükran duymaya başladım..
Dünya bu bir buçuk sene içinde iyiye mi gitti? Hayır. Yine savaşlar, katliamlar, haksızlıklar oldu. Fakat benim dünyam kesinlikle daha iyiye, güzele dönüştü.. Daha fazla güzellik görmeye, kendimi daha mutlu hissetmeye başladım. Olan bitene daha fazla tevekkülle bakmaya başladım.
Daha fazla Mevlana okudum, sufizm ile ilgili bilgilerimi derinleştirmeye çalıştım, humanizm ve varoluşçuluk üzerinde ciddi kafa yordum. Kendimi daha "ait" hissettim, bir bütünün ufacık ve önemsiz ama aynı zamanda vazgeçilemez ve değerli bir parçası olarak hissetmeye başladım. İçimdeki sevgiyi yönetemediğimde "böl ve dağıt" yaptıkça, sanki doğal olan o akışı yeniden sağladım. Çarkın içine sokulan çomaklar, kendimi zincirlediğim duvarlar, dağılıp gitti..
Yaradan'a yakınlaştığımı hissettim, ilk defa aslında Yaradan'ın ne demek istediğini sezermişim gibi hissettim.. Boşluk duygusu kayboldu, yerine doymuşluk geldi.. Hayatımın meta kavramlarından biri olduğunu bu son 1,5 senede daha bir fark ettiğim sevmek, beni iyileştirdi..
Sevmekten çıkıp Tanrıya varan Rumî'yi, onun "uzaklık nedir ki sevgili, biz yaradan'ı görmeden sevmedik mi?" dediğinde ne demek istediğini, sevdiğim, yitirdiğim insanları, onlarla aramdaki uzaklığın beni nasıl dönüştürdüğünü daha iyi anladım. Bu bir buçuk sene içinde, ben çok yol katettim.. Bunun için çok şükrettim..
Sevmek; bir meta kavrama dönüştüğünde, insan tüm meta kavramlarda olduğu gibi, onunla da kendisi ve tüm evren arasında bir bağ hissetmeye başlıyor. İçselleştirme zaten bu demek. Gelişim piramidinin (bilinen) en üst noktası da bu bağa ulaşmak. Fakat burada bitmiyor, anladığını davranışa dökmen ve anlatman da önemli.
İş bu nedenle, bu yazıları yazdım.. Boşaldım. Yeniden dolmaya yer açtım.
