9 Aralık 2020 Çarşamba

Zaman yönetimi

Zaman bulamıyorum, kendime zaman kalmıyor, zamanın hızına yetişemiyorum derken derken, günün birinde anî bir aydınlanma ile, zamanı bulamıyorsan kendin yarat! deyiverdim. Zaman nasıl yaratılır? Tabii ki zamanını gereğinden fazla alan ve sana bir mutluluk ya da yaratım olarak dönmeyen etkinlikleri (buna aslında durgunlukları ya da pasiflikleri demeli?) hayatından çıkartarak.

Bu bazısı için sosyal medya olur, bazısı için gereksiz endişeler ve felaket senaryolarıyla geçirilen zaman, bazısı için yeteneği olmadığı halde azimle inatla yapmaya çalıştığı bir uğraş, bazısı içinse sevmediği ama devam ettirdiği bir yaşam tarzı.. Hepsi vakit kaybı.

Benim için en büyük zaman yiyici, kendi iç sesimle, kendimle olan kavgalarım. Yapıcı hiç bir anlamı olmayan, hiç bir sonuca çıkmayan, bitmek bilmeyen iç monologlarım. Çoğu insandan farklı olarak benimkiler geçmişe yönelik pişmanlıklar değil, hiç olmadı. Sonuçta hata bile öğretici bir deneyimdir dedim geçtim. Güvencelerim kendi içimde olduğu ve defalarca yeni bir yerde yeniden başlayabildiğim için, gelecek de beni korkutan, endişe veren bir düşünce değil. Fakat benim sorunum, anı yakalayamamakla ilişkili. Ertelemek. 


Hazzı çok ertelerim meselâ. Yeni aldığım bir elbiseyi bir vakit az giyerim, kıyamam. Kalemlerim defterlerim, yeni aldığım kitaplarım, keza.. Fakat ilişkilere de böyle yapıyorum. Biriyle tanıştıysam ve sevdiysem onu, hemen yakınlaşmadan biraz uzak durarak, "harcamamayı" istiyorum o heyecanı. Tabii ki büyük hata, hayat beklemiyor çünkü. Al işte 1. evre kanser.. Ne yapacaksın şimdi? Tüm elbiseleri, kalemleri, ilişkilerimi çıkarttım önüme, doya doya sindire sindire kullanayım. Zaman bitmeden. Hayat geçmeden.. dedin. Dedin de, yapabilecek misin?

Kısacası. "Oyalayıcıları" elinden bırak. Zamanın bitmeden, neyse o yapmak istediğin, yap gitsin.

Kolayca söyleyiverdim de, bunu yapabilmek öyle zor ki. Disiplinli ve uğraş vererek doldurmak gerekiyor hayatı, yap gitsin bir rahatlık yok. Mindfulness (farkındalık odaklı yaşam) koca bir yaşam tarzı sonuçta.... Öğrenmek ve sürekli deneyimlemek gerekiyor.....